Opis

Fleksibakterioza jest to bakteryjna choroba powłok zewnętrznych, jamy gębowej oraz skrzeli i narządów wewnętrznych. Jest ona częstą chorobą u ryb akwariowych i prowadzi do poważnych strat w hodowli. Bakteria Flexibacter culomnaris, która wywołuje tą chorobę może występować najczęściej w wodzie, mule oraz na powłokach zewnętrznych zdrowych ryb. Jednak najgroźniejszym źródłem zarazka są chore ryby. Ta bakteria może się utrzymać w twardej i o zwiększonej ilości związków organicznych wodzie do 8 dni bez ryb. Do powstania tej choroby dochodzi zazwyczaj w przypadku narażenia ryby na stres lub przy zmianie środowiska. Najczęściej występuje ona bowiem u ryb po transporcie lub umieszczeniu w wodzie nie odstałej.

Objawy

W początkowej fazie choroby nie dochodzi do widocznych gołym okiem objawów, a ryby sną. Jeśli zarażone osobniki przetrzymają pierwszą fazę choroby to występują u nich patologiczne zmiany w skrzelach i na skórze. Na skórze dochodzi do białawych nalotów, które przypominają strzępki waty. Aczkolwiek należy je odróżnić od podobnych zmian występujących przy pleśniawce, w przypadku fleksibakteriozy te zmiany są delikatniejsze. Następnie przy otworze gębowym dochodzi do ubytków. Ryby tracą apetyt i stają się powolne. Jeśli nie będzie podjęte leczenie to nastąpi zniszczenie mięśni jamy gębowej i śnięcie ryb.

Leczenie

W przypadku fleksibakteriozy możliwość wyleczenia ryb jest bardzo niewielka, ponieważ jeśli dojdzie do widocznych zmian chorobowych to jest to zaawansowane stadium choroby. Do zwalczania tej choroby stosuje się następujące środki: A) chlorotetracyklina (Aureomycin) – roztwór 13-130 mg na 1 l wody – kąpiel przez 2-4 dni; po leczeniu może występować niedobór witaminy E i K oraz kwasu foliowego. B) chloramina – roztwór macierzysty 1 g na 100 ml wody, z tego 1 ml na 1 l wody – kąpiel 24 godzinna, tylko w zbiorniku bez podłoża; zalecany jest tylko świeży (1 – 2 dniowy roztwór). C) chloramfenikol (Detreomycyna) – roztwór od 5- 13 mg na 1 l wody, jeśli jest stosowany jako kąpiel długotrwała (uważana przez niektórych za mało skuteczną) lub roztwór 1 mg na 1 g karmy (60 mg na 1 kg masy ciała ryby) – podawany z karmą, kilkakrotnie w iniekcjach. D) fenoksetol (para-chlorophenoxethol) – 0,005% roztwór płynnego fenoksetolu – kąpiel prze kilka minut; jest bardzo toksyczny dla gupików i gurami, dlatego nadaje się do leczenia m.in. karasi i mieczyków; 0,005% roztwór zabija ryby po 25-36 minutach. E) flumechina – roztwór 30 mg na 1 kg masy ciała ryby, który jest podawany z karmą kilkakrotnie. F) octan pirydylortęciowy – roztwór 1-2 mg na 1 l wody – kąpiel przez godzinę. G) siarczan miedzi – roztwór 1 g na 30 l wody – kąpiel przez 15-20 minut. H) sulfatiazol – roztwór 100 mg na 1 l wody – kąpiel przez 3 dni. I) trypaflawina – roztwór 3-6 mg na 1 l wody – kąpiel przez 6-12 godzin; kilkakrotnie przez 2-3 kolejne dni. Bibliografia: J. Antychowicz, Choroby ryb akwariowych. J. Lewczuk, Domowe akwarium słodkowodne. H. Frey, Akwarium słodkowodne. Wszystkie pozycje serdecznie polecam.